Αντί για άμεσα μέτρα στήριξης, αδιέξοδες και αναποτελεσματικές συσκέψεις
Από τις 2 Οκτώβρη με Ερώτησή μου στη Βουλή, ζητούσα από τον νέο Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης να ξεκαθαρίσει τi προτίθεται να πράξει με τα τεράστια προβλήματα των ροδακινοπαραγωγών. Ο χρόνος που ορίζει ο κοινοβουλευτικός Κανονισμός πέρασε, ο κ. Αραχωβίτης δεν απάντησε αλλά οργάνωσε… σύσκεψη με κυβερνητικούς βουλευτές των ροδακινοπαραγωγικών περιοχών. Η οποία δεν κατέληξε σε οποιαδήποτε λύση για οποιοδήποτε πρόβλημα, αλλά στη διαβεβαίωση του Υπουργού, ότι «εξετάζει όλες τις προτάσεις, που έχουν τεθεί στο τραπέζι με γνώμονα τις δυνατότητες που υπάρχουν, τα διαθέσιμα εργαλεία και το ισχύον νομικό πλαίσιο»!
Δυστυχώς, οι ροδακινοπαραγωγοί γίνονται για ακόμη μια φορά στο ίδιο έργο θεατές. Φαίνεται ότι και ο νέος Υπουργός «ζήλωσεν την δόξαν» του προκατόχου του. Και ενώ με την ανάληψη των καθηκόντων του είχε δηλώσει εμφαντικά ότι «τα προβλήματα είναι γνωστά, δεν είναι ώρα για καταγραφή, αλλά για λύσεις», επιλέγει να βαδίσει στο δρόμο που χάραξε ο κύριος Αποστόλου! Δηλαδή, αντί για λύσεις… συσκέψεις επί συσκέψεων!
Τα τελευταία χρόνια, οι ροδακινοπαραγωγοί, μπορεί να βλέπουν τη δουλειά και το εισόδημά τους να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο: Τις εξαγωγές να καταβαραθρώνονται από το ρωσικό εμπάργκο, τις εμπορικές τιμές να πέφτουν σε εξευτελιστικά επίπεδα, τον προηγούμενο Υπουργό Αποστόλου να τα κάνει μπάχαλο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με το «Φάκελο του Ροδάκινου», να τους υπόσχεται κοινοτικές ενισχύσεις και αποζημιώσεις και τελικά για τις βροχοπτώσεις να τους μοιράζει τα ψίχουλα deminimis… Αλλά έχουν χορτάσει από δεκάδες συσκέψεις!
Αν αυτό δεν είναι ¨παράσταση¨ σε «θέατρο του παράλογου», τότε τί είναι; Από τη μια αναγνωρίζουν ότι οι χιλιάδες ροδακινοπαραγωγοί και οι οικογένειές τους, έχουν οδηγηθεί σε δραματικά αδιέξοδα, και από το ρωσικό εμπάργκο, και από την καταβαράθρωση εξαγωγών και τιμών, και από τις καταστροφικές βροχοπτώσεις των δύο τελευταίων ετών. Αλλά από την άλλη, λύση δεν δίνουν!
Και τώρα με τον νέο Υπουργό, από τις διαβεβαιώσεις ότι «ήρθε η ώρα των λύσεων», ξαναγυρνάμε στο μοτίβο του «να δούμε τί μπορούμε να κάνουμε» και αοριστολογίες για ¨εργαλεία¨, ¨νομικά πλαίσια¨, ¨δυνατότητες¨. Κατά το κοινώς λεγόμενον «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε»!
Πληροφορώ τον κ. Αραχωβίτη, ότι – ακόμη και τώρα – μπορεί να δώσει τις λύσεις τις οποίες υποσχέθηκε με την ανάληψη των καθηκόντων του! Και το νομικό πλαίσιο υπάρχει, και τα ¨εργαλεία¨, και οι ¨δυνατότητες¨ υπάρχουν και καταγράφονται σαφέστατα στην Ερώτησή μου:
Το νομικό πλαίσιο το παρέχει ο Κανονισμός του ΕΛΓΑ που σαφέστατα ορίζει ότι οι καταστροφές εξ αιτίας βροχοπτώσεων από Μάιο μέχρι Νοέμβριο αποτελούν ¨άμεση ζημιά καλυπτόμενη ασφαλιστικά από τον Οργανισμό¨ (ΦΕΚ Β’ 1668/ 27-7-2011, άρθρο 5, παράγραφος 4) που ο προκάτοχός του αρνήθηκε να εφαρμόσει. Όπως – πολύ σωστά – με το ίδιο νομικό πλαίσιο και για την ίδια αιτία αποζημιώθηκαν από τον ΕΛΓΑ ζημιές σε αμπέλια και συκιές.
Τα ¨εργαλεία¨, δηλαδή τα χρήματα υπάρχουν και είναι τα 50 (πενήντα) εκατομμύρια του ΕΛΓΑ, από ασφαλιστικές εισφορές αγροτών που τριάμισι χρόνια τώρα - από τον Απρίλη του ΄15 – είναι αφημένα… ¨αμανάτι¨ στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Και παραπάνω ¨δυνατότητες¨ υπάρχουν αρκεί να αξιοποιηθούν. Είναι τα τρία εκατομμύρια για κάθε χρόνο από το 2015 που επί υπουργίας μου διασφαλίστηκαν ως συνδεδεμένη ενίσχυση στο συμπύρηνο ροδάκινο για χυμοποίηση. Δηλαδή 12 εκατομμύρια για την τετραετία 2015-2018 που λόγω της ανεπαρκούς διαχείρισης της προηγούμενης ηγεσίας δεν απορροφήθηκαν και κινδυνεύουν να χαθούν ως αναξιοποίητα! Όπως την ίδια ¨τύχη¨ θα έχουν και τρία εκατομμύρια του 2019 που δεν θα απορροφηθούν, οπότε θα έχουν χαθεί συνολικά 15 εκατομμύρια – όλα χρήματα των ροδακινοπαραγωγών – και όπως επίσης κινδυνεύουν να χαθούν και υπόλοιπα άλλων συνδεδεμένων ενισχύσεων, πέραν των 15 προαναφερθέντων εκατομμυρίων. Ας σπεύσει ο κ. Αραχωβίτης στις Βρυξέλλες, να εξηγήσει πειστικά το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι καλλιεργητές μας, να διαπραγματευτεί και να πετύχει έγκριση ώστε αυτά τα χρήματα να τα δώσει ως κοινοτική ενίσχυση για το εμπάργκο.
Εν κατακλείδι, ο κ. Υπουργός, αντί για αδιέξοδες και αναποτελεσματικές συσκέψεις, αντί για διαβεβαιώσεις περί ¨εκτιμήσεων¨, ¨προτάσεων¨, ¨δυνατοτήτων¨, ¨εργαλείων¨ κλπ, ας προχωρήσει άμεσα σε έργο. Το τί πρέπει να πράξει το έχει μπροστά του, στο γραφείο του:
Ας δει πώς καλλιεργήθηκε στα κοινοτικά φόρα και επιτεύχθηκε για τη χώρα μας το ευνοϊκό κλίμα κατά τη σύντομη θητεία μου στο Υπουργείο. Ας αντλήσει πολύτιμες εμπειρίες από τα «δεκαεπτά βήματα» που έγιναν τότε – και καταγράφονται σε 17 Δελτία Τύπου του Υπουργείου – από 7 Ιουλίου του 2014 μέχρι και τις 22 Ιανουαρίου του 2015. Οι ροδακινοπαραγωγοί – όπως και άλλοι παραγωγοί μας – πληρώνουν ακριβώς το ότι ο προκάτοχός του, όχι μόνον δεν αξιοποίησε αυτό το κλίμα αλλά αντίθετα: Τα έκανε μαντάρα με τον «Φάκελο», τον έστειλε… ταχυδρομικώς, ατεκμηρίωτο, χωρίς διαπραγμάτευση, χωρίς τη συμμετοχή των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου, της Μόνιμης Εθνικής Αντιπροσωπείας (ΜΕΑ) στις Βρυξέλλες αλλά και των ευρωβουλευτών μας, με φυσικό επακόλουθο την απόρριψή του. Τον δε φάκελο που συντάχθηκε επί υπουργίας μου και έγινε δεκτός από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον άφησε να αραχνιάζει στα συρτάρια του αναξιοποίητος, ενώ θα μπορούσε και τα 60 εκατομμύρια να πάρει για να δοθεί και η δεύτερη δόση στους παραγωγούς, αλλά και να διεκδικούμε κοινοτικούς πόρους, στρεμματικές ενισχύσεις και για τα επόμενα χρόνια και για όσο θα διαρκούσε – όπως και διαρκεί ακόμη - το ρώσικο εμπάργκο! Έχασε και το Μέτρο Μ17 με τα 200 εκατομμύρια ενίσχυσης του ΕΛΓΑ που επίσης είχα διασφαλίσει ώστε να ανταποκρίνεται ευχερέστερα στις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
Ας ανατρέξει λοιπόν ο κ. Αραχωβίτης σε εκείνα τα καταγεγραμμένα βήματα για να διαπιστώσει πώς γίνεται και πώς έχει επιτυχή κατάληξη η συστηματική και μεθοδική διαπραγμάτευση, ώστε να υπηρετούνται τα συμφέροντα και να θωρακίζεται το εισόδημα των παραγωγών μας.
Και, ας διαβάσει τουλάχιστον την Ερώτηση μου την οποία προσυπογράφουν και άλλοι έξη βουλευτές ροδακινοπαραγωγικών Νομών και θα δει ότι υπάρχουν και άμεσες και ρεαλιστικές λύσεις. Διότι οι ροδακινοπαραγωγοί έχουν εξαντλήσει πλέον τα όριά τους. Δεν αντέχουν άλλο.
Γιώργος Καρασμάνης
