Η «Δημοτική Βιβλιοθήκη Σκύδρας» ανοίγει την όρεξη στους επισκέπτες της για διάβασμα…!
Κι αυτό γιατί ο χώρος εμπνέει και «πνέει» έναν φρέσκο άνεμο ανάγνωσης και αναζήτησης, σε δρόμους λογοτεχνικούς και ποιητικούς, στο πεδίο της έρευνας και της επιστήμης αλλά και σε πολλά θέματα της ελληνικής και παγκόσμιας βιβλιογραφίας, τόσο για τους μικρούς όσο και για τους μεγαλύτερους φίλους της.
Οι προτάσεις μας για το μήνα Απρίλιο 2016
ΕΝΗΛΙΚΕΣ
Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη: Αμερική
Βαλτινός Θανάσης, ελληνικό μυθιστόρημα
Ένας απλοϊκός και αγράμματος χωρικός από την Πελοπόννησο εξιστορεί τις αγωνιώδεις προσπάθειές του να μεταναστεύσει στην Αμερική, και μετά, τις περιπέτειές του εκεί ως λαθρομετανάστης.
…ΤΟ ‘903 ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΞΕΝΙΤΕΥΩ. Σηκώθηκα μιαν αυγή, στις δεκαπέντε Μαρτίου, ημέρα Παρασκευή, πήρα οχτακόσιες δραχμές και αξημέρωτα πέρναγα το Νούδιμο του Ορχομενού. Από κει έπεσα στον κάμπο της Μηλιάς. Τότε ακόμα ο δρόμος Λεβίδι – Τρίπολη δεν ήταν φτιαγμένος, πηγαίναμε από Κακούρι μεριά. Έφτασα στην Τρίπολη το απομεσήμερο κι…
Το σπίτι στον Κάτω Αιγιαλό
Νικολάκη–Καλαμάρη Ειρήνη, ελληνικό μυθιστόρημα
Όλα είναι εδώ: Όλα όσα υφαίνουν το θαύμα μα και την τραγωδία της ύπαρξης…
1881… Άνοιξη… Η Χίος βυθισμένη στη γλυκιά μακάρια γαλήνη της, ταράζεται συθέμελα – ισοπεδώνεται - από τον καταστροφικό φονικό σεισμό. Τούτος ο ανείπωτος «χαλασμός», έτσι έμεινε στην ιστορία, εκτός από ερείπια, κονιορτό και θάνατο, στιγμάτισε ανεξίτηλα το ριζικό των ηρώων μας, την οικογένεια του Ηλία και της Φραγκώς.
Όλα είναι εδώ: Αγωνία, ελπίδα, απαντοχή, καρτερία, αυταπάτη, ζήλια, φθόνος, μίσος, αγάπη, έρωτας, απόγνωση, γέννηση, θάνατος.
Ο παλιάτσος και η Άνιμα
Βαμβουνάκη Μάρω, Ψυχολογία - Ψυχοθεραπεία
Ξεκίνησα να μελετώ ψυχολογία με μεγάλο ενθουσιασμό. Με την ελπίδα πως τούτη η γοητευτική επιστήμη κρατάει στα κιτάπια της τα κλειδιά της βασιλείας. Με τα χρόνια, μια παρατήρηση λεπτή άρχισε να αναδύεται μέσα μου σαν ενόχληση και σαν αίνιγμα. Κάτι, κάπου σε όλα αυτά, σκάλωνε.
Ο άνθρωπος που ψυχοθεραπεύεται μπορεί να νικάει παλιούς τρόμους, να αποκαλύπτει τυραννικά απωθημένα, να εγκαταλείπει αμυντικούς μηχανισμούς, άστοχες ενοχές, μπορεί να κερδίζει αυτοπεποίθηση, ωριμότητα, όμως δε μεταμορφώνεται απαραίτητα σε έναν ωραίο, αγνό , θετικό άνθρωπο. Ο θεραπευτής του μπορεί να τον γιατρέψει από τα τραύματά του, δεν μπορεί όμως να τον γιατρέψει από τα ελαττώματα του χαρακτήρα του.
Θεωρία αγιογραφίας
Βράνος Ι. Χ., Αγιογραφία
…Το παρόν βιβλίο εκθέτει με απλά λόγια τους κανόνες της Βυζαντινής Ζωγραφικής. Η γνώση αυτών των νόμων είναι πολύ απαραίτητη σε όλους εκείνους που ασχολούνται με τη βυζαντινή εικόνα. Μ’ αυτή τη γνώση θα μπορεί αυτός, που αντιγράφει μια παλιά εικόνα, να διακρίνει αν το πρωτότυπό του είναι «καθαρά» βυζαντινό ή όχι. Αν θελήσει πάλι να προσθέσει ή να αλλάξει ένα στοιχείο, είναι ανάγκη να γνωρίζει πώς γίνεται σωστά αυτή η ενσωμάτωση και η αλλαγή. Εις εκείνον που ασχολείται με την κριτική και την αισθητική της Βυζαντινής Ζωγραφικής, το ίδιο είναι απαραίτητη η γνώση των νόμων των συνθέσεων της Αγιογραφίας. Τα ίδια ισχύουν και στον τεχνίτη που θέλει να δημιουργήσει καινούργιες βυζαντινές συνθέσεις, βασιζόμενος στην έμπνευσή του. Αλλά και ο κάθε απλός χριστιανός, όταν διδαχθεί το πνευματικό νόημα και το μυστικό βάθος της εικόνας, θα την καταλάβει, θα την εκτιμήσει και θα θαυμάσει πραγματικά τον πλούτο, που κρύβει η Ορθοδοξία.
Ταμάμα: η αγνοούμενη του Πόντου
Ανδρεάδης Γεώργιος, Πόντος-Ιστορία-Προσωπικές Μαρτυρίες
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού αναδύεται όλα το δράμα του Ποντιακού Ελληνισμού, από την αρχή έως τις μέρες μας. Η "Ταμάμα" είναι η ιστορία ενός κοριτσιού που χάθηκε στο διωγμό του ποντιακού ελληνισμού. Κουρελιασμένα και νηστικά προσφυγόπουλα που τριγυρνούσανε χαμένα, έβρισκαν να φωλιάσουν σε σπλαχνικά τούρκικα σπίτια. Οι τούρκικες οικογένειες που τα έκαναν δικά τους και οι ελληνικές που τα είχαν χάσει, δεν μιλούσαν για το περιστατικό. Έτσι και η Ταμάμα, το 1916 βρήκε καταφύγιο σε μια τουρκική οικογένεια, αλλά στα γεράματα της άρχισα να μιλάει τη μητρική της γλώσσα και να ζητάει να πάει στο χωριό της, γεγονός που σηματοδοτεί την περίτρανη απόδειξη ότι η ταυτότητα δεν χάνεται ως το τέλος της ζωής.
Η ιστορία του βιβλίου, η οποία καταγράφηκε ύστερα από μαρτυρίες και επεξεργασία ιστορικών πηγών, καταδεικνύει την τραγική μοίρα των ανθρώπων στον Πόντο, με μεγάλη τρυφερότητα για τη φιλία των λαών, όπως αυτή εκφράζεται στους απλούς ανθρώπους.
