Ποιος ήταν ο καπετάν Καψάλης
Ο αρχηγός ανταρτικού σώματος Ανθυπίλαρχος Χρήστος Πραντούνας (Καπετάν Καψάλης) σκοτώθηκε από βουλγαρική ενέδρα μέσα στη λίμνη των Γιαννιτσών.
Ο Χρήστος Πραντούνας ήταν το όγδοο παιδί του Φραγκίσκου Πραντούνα, ειρηνοδίκη στα Λεχαινά με καταγωγή από την Νάξο. Γεννήθηκε στα Λεχαινά το 1874 και βαφτίστηκε Χρήστος, παίρνοντας το όνομα του παππού της μητέρας του, θρυλικού Χρήστου Καψάλη από το Μεσολόγγι, που το 1826 στην έξοδο του Μεσολογγίου, έβαλε φωτιά στο σπίτι του που ήταν και μπαρουταποθήκη και τινάχτηκε στον αέρα μαζί με τους γέρους και τους αρρώστους για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων .
Μετά τα Λεχαινά ακολουθεί τον πατέρα του σε διαδοχικές μεταθέσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, τελειώνει με άριστα το Γυμνάσιο και το 1892 γράφεται στην Ιατρική σχόλη του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το όνειρο του όμως ήταν να ακολουθήσει το στρατιωτικό επάγγελμα, κάτι που είχαν κάνει δυο από τα αδέλφια του. Γι αυτό το 1897 εγκαταλείπει τις σπουδές του, κατατάσσεται στο στρατό και πολεμά στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο, κερδίζοντας μάλιστα και το παράσημο στρατιωτικής ανδρείας για τις ικανότητες του.
Το 1898 εισάγεται πρώτος στη σχολή Ευελπίδων και το 1901 αποφοιτά με το βαθμό του ανθυπίλαρχου ιππικού. Τοποθετείται στη Λάρισα μέχρι το 1905 και στη συνέχεια επανέρχεται στην Αθήνα. Στη διάρκεια μιας δεξίωσης στο σπίτι της κόμισσας Ριανκούρ, γνωρίζεται με τον υπίλαρχο Ζυμβρακάκη, ο οποίος του προτείνει να οργανώσει Σώμα Μακεδονομάχων που θα αγωνιστεί για την εξόντωση των Βουλγάρικων συμμοριών και την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Η απάντηση του Πραντούνα ήταν: «Είναι τιμή μου να αγωνιστώ για την Πατρίδα μου». Για να μη γίνει αντιληπτός ο ρόλος του, μεταμφιέζεται σε γιατρό και αρχίζει να έχει επαφές με τους Έλληνες της περιοχής των Γιαννιτσών για να οργανώσουν τον αγώνα. Το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 1905 ετοιμάζει το έδαφος για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που θα ακολουθούσουν και την 1η Ιανουαρίου του 1906 ο γιατρός, μεταμορφώνεται σε καπετάν Καψάλη (διάλεξε αυτό το ψευδώνυμο για να τιμήσει τον ένδοξο προπάππο του). Οι επιτυχίες του είναι μεγάλες στις μάχες εναντίον των Βουλγάρων κομιτατζήδων και η περιοχή αναπνέει αέρα ελευθερίας. Όπου κι αν βρίσκεται εμψυχώνει τους Μακεδόνες και άφοβα πια φωνάζουν ότι είναι Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι.
Το όνομα καπετάν Καψάλης γίνεται τραγούδι και κραυγή, οι θρίαμβοι του λάμπουν μέχρι τον ουρανό. Γίνεται ο κύριος στόχος των Κομιτατζήδων που ψάχνουν τρόπο να τον εξοντώσουν. Στις 28 Απριλίου του 1906 μπαίνουν σε βάρκες μαζί με τους άνδρες του στη λίμνη των Γιαννιτσών. Όμως οι Βούλγαροι είχαν πληροφορηθεί για τις κινήσεις του και του έστησαν ενέδρα μέσα στη λίμνη με πολύ μεγάλη δύναμη. Η μάχη που ακολούθησε ήταν άνιση καθώς οι Έλληνες πολεμούσαν με ανοιχτό πεδίο ενώ οι Βούλγαροι κρυμμένοι στη λίμνη. Ο ανθυπίλαρχος Χρήστος Πραντούνας έπεσε ηρωικά εκείνο το πρωινό της 28ης Απριλίου 1906 μόλις στα 32 του χρόνια, τιμώντας τους ένδοξους προγόνους του που θυσιάστηκαν κι αυτοί για την Ελλάδα.
Την επόμενη ημέρα σε ένα ξωκκλήσι κοντά στη λίμνη έγινε η κηδεία του ήρωα από τους άνδρες του με όλες τις τιμές. Tα οστά του τοποθετήθηκαν στο Α Νεκροταφείο Αθηνών το 1935 .Οι αναφορές από ιστορικούς και μελετητές της Μακεδονικής Ιστορίας και δημοσιογράφους ήταν πολλές όπως και οι τιμητικές εκδηλώσεις, ενώ στη γενέτειρα του, τα Λεχαινά, έχουν στήσει σε κεντρικό σημείο της πόλης την προτομή του και έχουν ονομάσει σε οδό Χρήστου Πραντούνα τον κεντρικό δρόμο της πόλης, για να θυμούνται όλοι τον γνήσιο πατριώτη που αρνήθηκε μια ήσυχη αστική ζωή γεμάτη ανέσεις και πλούτη και προτίμησε να αγωνιστεί να να σκοτωθεί για την ελευθερία της πατρίδας του.
