Θα ασχοληθεί κανείς με την ουσία εκεί…στο Υπουργείο Παιδείας;
Από τον προηγούμενο χειμώνα η νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αλλάζει όλα όσα θεσπίστηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση. Τις χλιαρές αντιδράσεις όλων μας για το ξήλωμα μεταρρυθμίσεων που βρήκαν γενικότερη αποδοχή διέκοψε η πρωτόγνωρη επέλαση του κορωνοϊού και οι αλλαγές από τα μέτρα που στοχευμένα ή άστοχα πάρθηκαν. Η άγνοια μπροστά στην επικείμενη πανδημία δικαιολογεί εκείνη την πρώτη περίοδο σπασμωδικές κινήσεις για τα σχολεία στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Τι έγινε όμως από τότε μέχρι τώρα; Σε ποια κατάσταση βρίσκεται η εκπαίδευση εννιά μήνες μετά τα πρώτα μέτρα για τον κορωνοϊό;
Στα σχολεία, ειδικά μετά την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα που θεσπίστηκε στην καραντίνα της προηγούμενης άνοιξης, φτάσαμε να έχουμε ως 25 μαθητές στην πρωτοβάθμια και 30 μαθητές στη δευτεροβάθμια ανά τμήμα, όταν σε όλη την Ευρώπη μειώθηκαν έως και στο μισό. Ακόμη και όταν υπήρχαν διαθέσιμες αίθουσες σε σχολεία, τις είδαμε τον Σεπτέμβριο να παραμένουν κλειδωμένες για να μη χρειαστούν επιπλέον προσλήψεις. Σε άλλα σχολεία οι μαθητές συνωστίζονται, χωρίς να μπορεί να εφαρμοστεί το παραμικρό μέτρο προστασίας. Όταν άρχισαν οι διαμαρτυρίες για τις ελλείψεις σε προσωπικό καθαριότητας, είδη και εξοπλισμό υγιεινής, μετακινήσεις σε λεωφορεία, όπου συγχρωτίζονται άτρωτοι έφηβοι με ευάλωτους ηλικιωμένους, το Υπουργείο αποφάσισε ότι θα αντιμετωπίσουμε τον κορωνοϊό με μάσκα-αλεξίπτωτο και παγουρίνο από χορηγίες επίδοξων εθνικών ευεργετών.
Και έτσι φτάσαμε στον Οκτώβρη με τα αθωράκιστα σχολεία να κλείνουν κατά τμήματα, όταν εμφανίζονται κρούσματα. Τότε φάνηκε μια ακόμη τραγική έλλειψη σχεδιασμού. Στους μήνες που πέρασαν δεν έγινε ενημέρωση και κατάρτιση των εκπαιδευτικών που καλούνται να αντιμετωπίσουν περιστατικά που μόνο υγειονομικοί μπορούν να διαχειριστούν. Στάλθηκαν μόνο πολυσέλιδες οδηγίες-εντολές που προέβλεπαν διαδικασίες απολύτως ανεφάρμοστες στα ελληνικά σχολεία. Αντί να απλοποιήσουν την κατάσταση, επιβάρυναν τις συνθήκες με επιπλέον γραφειοκρατικές υποχρεώσεις που φρόντιζαν να είναι όλοι καλυμμένοι σε περίπτωση ευθυνών για τη διασπορά του ιού. Ήταν αναμενόμενο δυστυχώς, γιατί όλες οι αποφάσεις παίρνονται πια ερήμην όσων ξέρουν πώς λειτουργούν τα σχολεία.
Τα αποτελέσματα;
• Κανένας συντονισμός των εκπαιδευτικών φορέων με τους ανάλογους υγειονομικούς που είναι οι πλέον αρμόδιοι να κατευθύνουν στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
• Διευθυντές εκπαιδευτικών μονάδων πανικόβλητοι διευθύνουν διαδικασίες άσχετες με την εκπαίδευση.
• Εκπαιδευτικοί που στο ένα τους σχολείο μπαίνουν σε αναστολή λειτουργίας λόγω κρουσμάτων και στο άλλο διδάσκουν κανονικά.
• Καμιά πρόβλεψη για δωρεάν τεστ σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, ούτε σε περιπτώσεις στενών επαφών με επιβεβαιωμένα κρούσματα.
• Γονείς σε σύγχυση για το τι πρέπει να κάνουν, αφού δε γίνεται καμιά αναφορά προς αυτούς από υγειονομικούς που έπρεπε να τους ενημερώνουν σε περίπτωση κρούσματος στο σχολείο των παιδιών τους.
Με αυτή την προχειρότητα φτάσαμε να αποκρύπτονται τα μισά ύποπτα κρούσματα με τον φόβο της κατακραυγής από την κοινότητα. Τα κρούσματα ανέβηκαν και ήρθε πάλι εντολή να κλείσουμε όλοι για να γλιτώσουμε από τον ιό, όταν μέχρι χτες θεωρούμασταν άτρωτοι.
Μέσα σε όλα αυτά ήρθε και εντολή για καθολική τηλεκπαίδευση. Αφού ο κόσμος ησύχασε, γιατί τον διαβεβαίωσαν ότι οι υποδομές ήταν έτοιμες και δοκιμασμένες, πρέπει να κάνουμε σύγχρονη τηλεκπαίδευση στο πλήρες ωράριο, για όλα τα παιδιά, χωρίς να αναφέρεται ποια παιδαγωγική αρχή προβλέπει να στήνεται καθημερινά ένα παιδί ή ένας έφηβος μπροστά σε μια οθόνη τρεις και έξι ώρες αντίστοιχα. Χωρίς να έχει γίνει η παραμικρή ενίσχυση των εκπαιδευτικών μονάδων με τεχνολογικό εξοπλισμό, χωρίς στοιχειώδη επιμόρφωση, καλούνται τελικά μαθητές και εκπαιδευτικοί να εξασφαλίσουν με δικά τους έξοδα τα μέσα για την υλοποίηση του εγχειρήματος. Το Υπουργείο από την άλλη οφείλει μόνο να εξασφαλίσει τα δίκτυα και τα λογισμικά για την τηλεκπαίδευση. Η μια πλευρά, οι γονείς/μαθητές και οι εκπαιδευτικοί παρά την όποια στενότητα, βάζουν πλάτη και με δικά τους μέσα ξεκινούν. Η άλλη πλευρά, όμως, δεν κατάφερε ούτε αξιόπιστες εκπαιδευτικές πλατφόρμες να εξασφαλίσει, ούτε καν τις συνδέσεις των σχολείων στο διαδίκτυο να αναβαθμίσει, ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν την τηλεκπαίδευση. Κι όσο κι αν κάποια διαπλεκόμενα Μέσα Ενημέρωσης διατυμπανίζουν ότι δουλεύει ρολόι, εκπαιδευτικοί, μαθητές, φοιτητές και γονείς διαπιστώνουν ότι τα παιδιά τους κάνουν μάθημα με το ζόρι τις μισές ώρες! Η τηλεκπαίδευση είναι ένα εναλλακτικό εργαλείο που πρέπει να αξιοποιηθεί σωστά, με περίσκεψη, ώστε να έχει αποτελεσματική συμβολή στην εκπαιδευτική διαδικασία και όχι να αναλωθεί σε επικοινωνιακά μικροπολιτικά παιχνίδια.
Έτσι φτάσαμε στα μέσα του Νοέμβρη, με καθολικό lockdown, διεκδικούμε να γίνει σήμερα ό,τι δεν έγινε μέχρι τώρα, γιατί δεν πρέπει να χαθεί όλη η χρονιά. Χρωστάμε στους μαθητές και φοιτητές να ζήσουν τα νεανικά τους χρόνια χωρίς τη σύγχυση και ανασφάλεια που έχει προκληθεί αναίτια, από απερίσκεπτες κινήσεις που έγιναν μέχρι τώρα. Περισσότερο από καθετί άλλο πρέπει να σκεφτούμε τους μικρούς μαθητές της κάθε βαθμίδας, τα «πρωτάκια» του Δημοτικού, του Γυμνασίου, του Λυκείου, τους πρωτοετείς φοιτητές των ανώτατων σχολών. Τα παιδιά στο σχολείο έχουν ανάγκη να νιώθουν σιγουριά και να λαμβάνουν ενίσχυση και χαμόγελα προτροπής έστω και κάτω από τη μάσκα, όχι μόνο εμμονικές εντολές, τιμωρητικούς ελέγχους και απειλές για το μέλλον. Αυτό μπορεί να γίνει έστω και τώρα κάνοντας αυτά που έπρεπε αλλά δεν έγιναν μέχρι σήμερα (μείωση μαθητών ανά τάξη, προσλήψεις καθηγητών, μαζικά δωρεάν τεστ, συντονισμό των εκπαιδευτικών φορέων με τους ανάλογους υγειονομικούς, σοβαρή και οργανωμένη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην τηλεκπαίδευση...).Ας το αντιληφθεί αυτό η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και ας αλλάξει πλευρά. Ας καταλάβει ότι πρέπει να συστρατευτεί με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς αντί να στέκεται απέναντί τους. Ειδάλλως αποδεικνύεται de facto ότι κακώς έχει βρεθεί στο τιμόνι της εκπαίδευσης και της νέας γενιάς.
Τμήμα Παιδείας
Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Γιαννιτσών – Δ. Πέλλας
