Πατριωτικό χρέος και ιστορική ευθύνη μας καλεί και φέτος να μνημονεύσουμε και να τιμήσουμε τις χιλιάδες ψυχές των Ελλήνων του Πόντου που υπέστησαν τις προσχεδιασμένες και τις συστηματικές βιαιοπραγίες, τους σφαγιασμούς και τις εξοντώσεις του τουρκικού μιλιταριστικού κι απάνθρωπου καθεστώτος.
Η Ελληνική Πολιτεία, έστω και με καθυστέρηση, ανταποκρίθηκε στην ιστορική πραγματικότητα. Έτσι, λοιπόν, το 1994 αναγνώρισε τη Γενοκτονία και ψήφισε την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως «Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο».
Είναι θετικό ότι ορισμένες χώρες κι οργανώσεις έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία. Απομένει, βεβαίως, και είναι σημαντικότατο ν΄αναγνωριστεί η Γενοκτονία από τη Διεθνή Κοινότητα και την Τουρκία για λόγους αποκατάστασης κι επιβεβαίωσης της ιστορικής αλήθειας και δικαίωσης, όχι μόνον των Ελλήνων, αλλά κι όλων των λαών που έχουν βιώσει και υφίστανται ολοκαυτώματα, εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες.
Ο αγώνας για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας συνεχίζεται, όχι για λόγους εκδίκησης και μισαλλοδοξίας, αλλά παράλληλα και ταυτόχρονα με την ανάδειξη του ιστορικού ρεαλισμού και για την αποτροπή στο μέλλον, όσο δύσκολο κι ανέφικτο κι αν φαίνεται, της εμφάνισης ανάλογων απάνθρωπων, εγκληματικών πράξεων.
Ο Ελληνικός λαός, φιλοπρόοδος και φιλειρηνικός, ενεργεί και συμπεριφέρεται, κάνοντας συχνά υπέρβαση των αντοχών και των δυνατοτήτων του, με αλληλεγγύη προς τους πάσχοντες συνανθρώπους μας και λαούς.
Έχει, λοιπόν, κάθε δικαίωμα ν΄αξιώνει κι από τους άλλους λαούς και τα έθνη να σέβονται και να προστατεύουν τις πανανθρώπινες, οικουμενικές αξίες και να υπακούουν και να εφαρμόζουν το διεθνές δίκαιο.
Μόνον τότε η παγκόσμια κοινωνία θα ζει ειρηνικά, προοδευτικά, δημοκρατικά και οι ψυχές τόσων αδικοχαμένων ανθρώπων θα βρουν ενδεχομένως τη γαλήνη και την ηρεμία.
Κατερίνα Ιγνατιάδου
