Η 1η Μάη είναι η μέρα που ακούγεται η φωνή των εργατών
Καμία εμπιστοσύνη στις αυταπάτες του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού
Την ίδια στιγμή που σε ολόκληρο τον κόσμο οι εργάτες παλεύουν απέναντι στα αφεντικά τους, την ώρα που στην Ελλάδα σε μεγάλους εργασιακούς χώρους συνάδελφοι μας τα βάζουν με τα «θηρία» και κερδίζουν έχοντας στο πλευρό τους όλη την εργατική τάξη και το λαό της χώρας, την περίοδο που γίνεται ισχυρότερο παρά ποτέ ένα ποτάμι λαϊκής αγανάκτησης και οργής για τους πολέμους που ξεσπάνε σε κάθε γωνιά της γης, για τους αντεργατικούς νόμους, για την ακρίβεια που μας έχει γονατίσει, η διοίκηση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Πέλλας διάλεξε να «βάλει πλάτη» στα σχέδια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας χώρο στις αυταπάτες ότι με μια απλή εναλλαγή κυβέρνησης οι εργαζόμενοι και ο λαός μπορούν να ελπίζουν σε καλύτερες μέρες.
Είναι προκλητικό να στηρίζονται δυνάμεις που αναβάθμισαν τις συμφωνίες για τις βάσεις με επιπλέον στοχοποίηση του ελληνικού λαού, που έχουν ψηφίσει μνημόνια και ένα φορτηγό από αντεργατικούς νόμους, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, και οι οποίες θυμήθηκαν σήμερα τα δικαιώματά μας, για να δώσουν παράσταση την ημέρα της μεγαλύτερης γιορτής της εργατικής τάξης, την ημέρα της εργατικής Πρωτομαγιάς.
Δεν τα θυμούνται όλα αυτά εκεί στη διοίκηση του εργατικού κέντρου; Ευτυχώς, το εργατικό κίνημα δεν είμαστε «λωτοφάγοι» και όλοι θυμόμαστε ότι μπορεί στα λόγια η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (Θεοδώρα Τζάκρη) να είναι με την εργατική τάξη, αλλά στην κυβέρνηση (και όχι μόνο σε αυτή του ΣΥΡΙΖΑ) υπηρέτησε με τον καλύτερο τρόπο την πολιτική που θυσιάζει τη ζωή, την υγεία, το εισόδημα, τα εργασιακά δικαιώματα, συνολικά τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, για να διασφαλίσει τα κέρδη των λίγων. Ευτυχώς οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουμε πείρα, ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει το αντεργατικό κουστούμι.
Το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να επιτρέψει νέες αυταπάτες, νέα ψέματα, να παίξουν πάνω στην πλάτη του τα γνωστά παιχνίδια της κυβερνητικής εναλλαγής. Η μαζικοποίηση των σωματείων και ο αγωνιστικός προσανατολισμός τους είναι προϋπόθεση για να μείνουν τα σχέδια τους στον αέρα. Η ελπίδα σήμερα βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες, στην οργάνωση των εργαζομένων, στη σύγκρουση με τους επιχειρηματικούς ομίλους και το πολιτικό προσωπικό τους, με τα τμήματά τους μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Για δουλειά με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια. Ενάντια στον πόλεμο, την φτώχεια, την εκμετάλλευση.
Συνδικάτο Γάλακτος Τροφίμων Ποτών Ημαθίας – Πέλλας
Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένων Νομού Πέλλας στον Ιδιωτικό Τομέα
